Sınırlı timpanosklerozda mobilizasyon ve inkus interpozisyonu tekniklerinin ameliyat sonrası odyolojik sonuçlarının karşılaştırılması
Hasan Deniz Tansuker1, Erdal Sakallı2, Cengiz Çelikyurt2, Sultan Bişkin3, Firuzan Köktürk4, Burak Güler2
1Devrek Devlet Hastanesi, Zonguldak, Türkiye
2Özel Bağcılar Safa Hastanesi, Istanbul, Türkiye
3Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz Ve Baş Boyun Cerrahisi Kliniği, Zonguldak, Türkiye
4Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Zonguldak, Türkiye
AMAÇ: Bu çalışmada timpanoskleroza bağlı işitme azlığı nedeniyle kemikçik zincir mobilizasyonu veya inkus interpozisyonu uygulanan hastaların ameliyat sonrası odyolojik sonuçları literatür eşliğinde karşılaştırıldı.
YÖNTEMLER: Ekim 2010 - Ekim 2013 tarihleri arasında timpanoskleroz nedeniyle ameliyat edilen 25 hastanın dosyası geriye dönük olarak incelendi. Revizyon hastalar, kolesteatomu olan hastalar, orta kulak cerrahisi geçmişi olan hastalar, stapesin tutulu olduğu hastalar ve sadece miringosklerozu olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Timpanosklerotik plakların temizlenmesiyle kemikçik zincir mobilizasyonunun sağlandığı 13 hasta grup 1, inkus interpozisyonu tekniği uygulanan 12 hasta grup 2 olarak tanımlandı. Ameliyat sonrası 6. aydaki odyolojik sonuçlar değerlendirme amaçlı kullanıldı. Ameliyat sonrası hava-kemik gap değerinin 20 dB’den az olması veya hava iletiminde 10 dB ve üzeri iyileşme başarı kriteri olarak kabul edildi.
BULGULAR: Grup 1’de ortalama hava iletimi eşiği ameliyat öncesi 59.69±14.34 dB’den ameliyat sonrası 37.31±18.51 dB’ye düştü ve bu istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.001). Ortalama hava-kemik gap değeri ameliyat öncesi 43.69±10.76 dB’den ameliyat sonrası 24.00±11.51 dB’ye düştü ve bu istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.001). İkinci grupta ortalama hava iletimi eşiği ameliyat öncesi 50.83±8.97 dB’den ameliyat sonrası 32.92±10.26 dB’ye düştü ve bu istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.001). Ortalama hava-kemik gap değeri ameliyat öncesi 37.92±7.07 dB’den ameliyat sonrası 23.50±7.47 dB’e düştü ve bu istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.001). Her iki grupta dokuz hastada ameliyat sonrası hava-kemik gap değeri 20 dB’in altına düştü. Buna göre, başarı oranları grup 1 ve grup 2’de sırasıyla %69.2 ve %75 idi. Öte yandan, grupların başarı oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı (p=0.211).
SONUÇ: Uygun endikasyonu olan timpanoskleroz hastalarında kemikçik mobilizasyonu ve inkus interpozisyonu iki etkin cerrahi işlem olup ameliyat sonrası odyolojik sonuçlar üzerinde birbirlerine üstünlükleri yoktur.
Anahtar Kelimeler: İnkus interpozisyonu, mobilizasyon; timpanoskleroz.
Comparison of postoperative odiologic results of mobilization and incus interposition techniques in limited tympanosclerosis
Hasan Deniz Tansuker1, Erdal Sakallı2, Cengiz Çelikyurt2, Sultan Bişkin3, Firuzan Köktürk4, Burak Güler2
1Devrek State Hospital, Zonguldak, Turkey
2Bağcılar Safa Private Hospital, Istanbul, Turkey
3Bülent Ecevit University Medical Faculty, Department Of Ear Nose Throat Head And Neck Surgery, Zonguldak, Turkey
4Bülent Ecevit University Medical Faculty, Department Of Biostatistic, Zonguldak, Turkey
OBJECTIVE: This study aims to compare together with the literature the odiologic results of patients who underwent either ossicular chain mobilization or incus interpositioning due to tympanosclerosis associated hearing loss.
METHODS: Files of 25 patients who were operated due to tympanosclerosis between October 2010 and October 2013 were retrospectively reviewed. Revision patients, patients with cholesteatoma, patients having history of middle ear surgery, patients with stapes fixation, and patients having only myringosclerosis were excluded. Thirteen patients whose ossicular chain mobilization was provided by cleaning of tympanosclerotic plaques were identified as group 1, and 12 patients who were performed incus interpositioning were identified as group 2. Odiologic results at postoperative sixth month were used for evaluation. A postoperative air-bone gap value of less than 20 dB, or 10 dB and more improvement in air conduction were regarded as success criteria.
RESULTS: In group 1, mean air conduction threshold decreased from preoperative 59.69±14.34 dB to postoperative 37.31±18.51 dB, and this was statistically significant (p=0.001). Mean air-bone gap value decreased from preoperative 43.69±10.76 dB to postoperative 24.00±11.51 dB, and this was also statistically significant (p=0.001). In the second group, mean air conduction threshold decreased from preoperative 50.83±8.97 dB to postoperative 32.92±10.26 dB, and this was statistically significant (p=0.001). Mean air-bone gap value decreased from preoperative 37.92±7.07 dB to postoperative 23.50±7.47 dB, and this was also statistically significant (p=0.001). In both groups, postoperative air-bone gap values decreased below 20 dB in nine patients. According to this, success rates were 69.2% and 75% in group 1 and group 2, respectively. However, no statistically significant difference was detected between the success rates of the groups (p=0.211).
CONCLUSION: Ossicle mobilization and incus interpositioning are two efficient surgical procedures in tympanosclerosis patients with adequate indications, and they have no superiority against each other in terms of postoperative odiologic results.
Key words: Incus interposition, mobilization; tympanosclerosis.
Hasan Deniz Tansuker, Erdal Sakallı, Cengiz Çelikyurt, Sultan Bişkin, Firuzan Köktürk, Burak Güler. Comparison of postoperative odiologic results of mobilization and incus interposition techniques in limited tympanosclerosis. Praxis of ORL. 2014; 2(3): 117-121 Sorumlu Yazar: Hasan Deniz Tansuker, Türkiye: h_deniz_t@hotmail.com |
