AMAÇ: Bu çalışmada doğum öncesi cinsiyet hormonlarına maruziyetin invaziv olmayan bir endikatörü olan ikinci parmağın dördüncü parmağa oranı (2D: 4D) ve auriküler boyutlar arasındaki ilişki araştırıldı.
YÖNTEMLER: Çalışmaya rutin genel sağlık kontrolü için başvuran toplam 41 erkek hasta (ort. yaş 28.1±4.4 yıl; dağılım 21-39 yıl) dahil edildi. Aurikülanın uzunluğu ve genişliği, konkanın uzunluğu ve genişliği ve ikinci ve dördüncü parmağın uzunluğu dijital kaliper ile ölçüldü. 2D: 4D’nin hesaplanmasından sonra tüm veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
BULGULAR: 2D: 4D oranı ve auriküler boyutlar arasında negatif ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edildi.
SONUÇ: Bulgularımız androjenik hormonların auriküler kıkırdağın gelişimi üzerindeki etkisini desteklemektedir.

OBJECTIVE: This study aims to investigate the correlation between the second to fourth digit ratio (2D: 4D), which is a non-invasive indicator of the exposure to the prenatal sex hormones, and the auricular dimensions.
METHODS: A total of 41 male patients (mean age 28.1±4.4 years; range 21 to 39 years), who applied for a routine check-up, were included in the study. The length and width of the auricula, the length and width of the concha and the length of the second and fourth fingers were measured with a digital caliper. After calculating the 2D: 4D, all data were statistically compared.
RESULTS: We detected a negative and statistically significant correlation between the 2D: 4D and auricular dimensions.
CONCLUSION: Our findings confirmed the effect of the androgenic hormones on the development of the auricular cartilage.

AMAÇ: Bu çalışmada, mutasyonel falsetto hastalarının psikolojik stres ve depresif ruh halleri basit ve etkili bir ölçek olan Beck Depresyon Ölçeği ile değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Çalışmaya Nisan 2012 - Ocak 2015 tarihleri arasında mutasyonel falsetto tanısı ile kliniğimize sevk edilen veya kliniğimizde mutasyonel falsetto tanısı konan toplam 25 erkek hasta (ort. yaş 23.2 yıl; dağılım 20-37 yıl) dahil edildi. Hastalar; Ses Handikap Endeksi (VHI), çok boyutlu ses programı analizi (MDVP) ve Beck Depresyon Ölçeği sonuçları açısından geriye dönük olarak değerlendirildi. Çalışmada kontrol grubu olarak toplam 25 erkek birey (ort. yaş 28.9 yıl; dağılım 25-43 yıl) depresif yakınmalar için psikiyatri polikliniğine başvuran ve Beck Depresyon Ölçeği ile değerlendirilen diğer hastalar arasından rastgele seçildi. Depresyon ölçeklerinin öznel yanıtları ve ölçek puanları mutasyonel falsetto grubu ve kontrol grubu arasında karşılaştırıldı.
BULGULAR: Mutasyonel falsetto hastalarının ortalama frekansı (F0) 210.05 Hz ve F0 aralığı 178-262 Hz idi. Buna ek olarak, bu gruba uygulanan ortalama VHI skorları 65.8 idi. Beck depresyon anket sonuçlarına göre; hastaların anket sonuçlarının ortalaması birinci grupta 24.9±1.1, ikinci grupta 16.1±0.7 idi. Anket sonuçlarının analizine göre iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p=0.018).
SONUÇ: Bu çalışma, mutasyonel falsettonun, hastaların duygudurumları üzerinde büyük bir etkiye neden olabileceğini göstermiştir. Psikiyatrik değerlendirmenin eksikliği ve tedavi hedeflerinin uygun belirlenememesinden dolayı, hastalar daha fazla sosyal izolasyon ve depresif ruh hali yaşayabilirler.

OBJECTIVE: This study aims to evaluate the psychological stress and the depressive mood of mutational falsetto patients with Beck Depression Inventory as an easy and effective scale.
METHODS: A total of 25 male patients (mean age 23.2 years; range 20 to 37 years), who were referred to our clinic with mutational falsetto or were diagnosed as so at our clinic between April 2012 and January 2015, were included in the study. Patients were retrospectively evaluated according to their Voice Handicap Index (VHI), multidimensional voice program analysis (MDVP) and Beck Depression Inventory results. A total of 25 male individuals (mean age 28.9 years; range 25 to 43 years) were randomly selected as control group from the other patients who were admitted to the psychiatric clinic for depressive complaints and evaluated by the Beck Depression Inventory. The subjective responses and scale scores of the depression scales were compared between the mutational falsetto group and the control group.
RESULTS: The mean frequency (F0) of the mutational falsetto patients was 210.05 Hz and the F0 interval was 178-262 Hz. In addition, the average VHI score applied to this group was 65.8. According to Beck depression survey results; the average of the survey results of the patients was 24.9±1.1 in the first group, and 16.1±0.7 in the second group. We found a statistically significant difference between the two groups according to the analysis of the survey results (p=0.018).
CONCLUSION: This study shows that mutational falsetto can cause a great effect on the patients’ moods. Patients may experience more social isolation and depressive mood because of the lack of psychiatric evaluation and the inability to determine the treatment goals appropriately.

AMAÇ: Bu çalışmada temas noktalı nazal septal deviasyon ve baş ağrısı arasındaki ilişki değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Çalışmaya Temmuz 2015 - Temmuz 2016tarihleri arasında septoplasti yapılan toplam 100 hasta (22 kadın, 78 erkek; ort. yaş 27.9±11.2 yıl; dağılım 18-58 yıl) çalışmaya dahil edildi. Hastalar lateral nazal duvar yapıları ile septal mukoza arası temas noktaları varlığına göre iki gruba ayrıldı. Tüm hastalara baş ağrısı varlığı soruldu. Hastalardan baş ağrısının ortalama yoğunluğunu ameliyat öncesi ve ameliyattan bir yıl sonra görsel analog ölçeği kullanarak belirlemeleri istendi.
BULGULAR: Hastaların 69’unda (56 hastada baş ağrısı yakınması vardı) lateral nazal duvar yapıları ile nazal septal deviasyon bölgesindeki septum mukozası arasında temas noktası vardı, 31’inde (dokuz hastada baş ağrısı yakınması vardı) ise temas noktası yoktu. Mukozal temas noktalarının varlığı ile baş ağrısı yakınması arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki vardı (p<0.001). Ayrıca, baş ağrısının şiddeti, ameliyat sonrası birinci yılda mukozal temas noktaları olan hastalarda anlamlı olarak azalmıştı (p<0.001).
SONUÇ: Sonuçlarımız, mukozal temas noktaları olan hastalarda septoplastinin baş ağrısı şiddetini azaltabileceğini göstermektedir.

OBJECTIVE: This study aims to evaluate the relationship between nasal septal deviation with a contact point and headache.
METHODS: A total of 100 patients (22 females, 78 males; mean age 27.9±11.2 years; range 18 to 58 years), who underwent septoplasty under general anesthesia between July 2015 and July 2016, were included in the study. Patients were divided into two groups according to the presence of contact points between the lateral nasal wall structures and septal mucosa. All patients were asked about the presence of headache. They were requested to quantify the average intensity of headache by using a visual analog scale preoperatively and one year after surgery.
RESULTS: Sixty-nine of the patients (56 patients had a complaint of headache) had contact points between the lateral nasal wall structures and the septum mucosa in the nasal septal deviation region, while 31 patients (nine patients had a complaint of headache) did not have any contact points. There was a statistically significant correlation between the presence of mucosal contact points and complaint of headache (p<0.001). Moreover, the intensity of headache was significantly reduced in patients with nasal septal mucosal contact points one year after the surgery (p<0.001).
CONCLUSION: Our results show that septoplasty could reduce the intensity of headache in patients who had mucosal contact points.

AMAÇ: Bu çalışmada maksiller sinüs içine uygulanan ankaferd kan durdurucunun (AKD) histopatolojik etkilerinin tespit edilmesi amaçlandı.
YÖNTEMLER: Çalışmamızda 33 sağlıklı albino Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Cerrahi olarak maksiller sinüsleri açıldı. Yirmi üç tanesinin sağ maksiller sinüsüne topikal olarak küretle mukozal hasar yapıldıktan sonra AKD uygulandı (TravANK). Aynı tavşanların sol sinüslerine de travmatize edildikten sonra serum fizyolojik uygulandı (TravSF). On tavşanın sağ maksiller sinüsüne travmatize etmeden AKD (İntaktANK), sol sinüslerine de travmatize etmeden serum fizyolojik uygulandı (İntaktSF). Üçüncü haftanın sonunda tavşanlar ötenazi edildi ve histopatolojik olarak sinüs mukozaları araştırıldı.
BULGULAR: Işık mikroskobu ile yapılan ile histopatolojik incelemede, TravANK grubunda TravSF grubuna göre artmış enflamasyon şiddeti, yabancı cisim reaksiyonu, seröz bez kaybı ve silier kayıp gösterildi (sırasıyla, p=0.003, p<0.001, p<0.01, p<0.001). Lamina propriada fibrozis ve osteoneogenez açısından TravANK ve TravSF arasında anlamlı fark izlenmedi. Parametrelerin hiçbiri İntaktANK ve İntaktSF grupları arasında anlamlı bir farklılık göstermedi.
SONUÇ: Ankaferd kan durdurucunun kontrol grubuna göre lamina propriada fibrozisini artırmaması ameliyat sonrası sineşi yapma olasılığını düşürürken, daha şiddetli enflamasyon, daha çok yabancı cisim reaksiyonu, daha ciddi seröz bez kaybı ve silier kayıp nazal fizyolojiyi olumsuz etkileyebilir.

OBJECTIVE: This study aims to determine the histopathological effects of ankaferd blood stopper (ABS) in the maxillary sinus.
METHODS: We used 33 healthy albino New Zealand rabbits in the study. We opened their maxillary sinus surgically. We applied ABS (TrauANK) to the right maxillary sinus of 23 rabbits after mucosal damage was done topically with a curette. After traumatizing the left sinuses of the same rabbits, we applied serum physiologic (TrauSP). We applied ABS (IntactANK) to the right maxillary sinus of 10 rabbits without traumatization and serum physiologic (IntactSP) to their left sinus without traumatization. The rabbits were euthanized at the end of the third week and we performed histopathological examination for the sinus mucosa.
RESULTS: Light microscopy of the slides showed increased severity of inflammation, foreign body reaction, serous gland loss, and ciliary loss in the TrauANK compared to the TrauSP group (p=0.003, p<0.001, p<0.01, p<0.001, respectively). There was no significant difference between lamina propriada fibrosis and osteoneogenesis in terms of TrauANK ve TrauSP. None of the parameters showed significant difference between the IntactANK and IntactSP groups.
CONCLUSION: While ABS does not increase the fibrosis of the lamina propria for the control group, it reduces the possibility of postoperative synechiae and, increased severity of inflammation, more foreign body reaction, more serous gland loss and ciliary loss may affect the nasal physiology negatively.

Lipomlar insan vücudunun en yaygın mezenkimal tümörleridir, ancak ağız boşluğunda nadiren görülür. Ağız boşluğunda, çoğunlukla bukkal mukoza etkilenir ve bunu dil izler. Dilde lipomların çeşitli alt tipleri görülebilir, ancak intramusküler yapı nadiren saptanmıştır. Tümör malign tümörlerle karıştırılabilir. Olgular çoğunlukla asemptomatiktir ancak nadiren tatma ve konuşma sorunları ortaya çıkar. İntramusküler lipom yapısı nedeniyle gerçek bir kapsüle sahip değildir. Temel tedavi şekli, tümörlerin açık eksizyonudur. Bu makalede, dildeki intramusküler lipomu cerrahi eksizyonla tedavi edilen 60 yaşında bir kadın hasta sunuldu.

Lipomas are the most common mesenchymal tumors of the human body, however it seen in oral cavity rarely. In the oral cavity, buccal mucosa is mostly affected and the tongue follows this. Various subtypes of the lipomas can be seen in tongue but intramuscular form is rarely detected. The tumor can be mixed with malign tumors. The cases are mostly asymptomatic but rarely have gustatory and speech problems. Because of the nature of the intramuscular lipom, it does not possess a real capsule. Main treatment modality is the surgical excision of the tumor with clear margins. In this article, we report a 60-year-old female patient who has intramuscular lipoma of the tongue that is treated with surgical excision.

Parotis bezinin lipomatöz lezyonları oldukça nadirdir. Genellikle diğer parotis bezi kitlelerinin araştırılması sırasında tesadüfen fark edilirler. En sık görülen klinik bulgu ağrısız ve yavaş büyüme gösteren boyun kitlesi şeklindedir. Parotis bezi lipomlarının derin lobdan kaynaklanıyor olması nadir olup parafarengeal alana uzanım göstermesi çok daha nadir bir durumdur. Bu çalışmada 70 yaşında erkek hastada parafarengeal uzanım gösteren parotis lipomu olgusu sunuldu. Kitle, T1 ve T2 ağırlıklı manyetik rezonans görüntülemede belirgin yoğunluk artışı ve yağ baskılanması göstermekteydi. Kitle transservikal yaklaşımla yüzeyel parotis dokusu ile birlikte tamamen çıkarıldı. Bu çalışmada parotis kitlelerinin değerlendirilmesi sırasında lipomatöz lezyonların da akılda tutulması gerektiğini ve manyetik rezonans görüntülemenin parotis tümörlerinde büyük bir tanısal değere sahip olduğu vurgulanmıştır.

Lipomatous lesions of the parotid gland are very rare. They are usually noticed by chance during the diagnosis of other parotid gland masses. The most common clinical finding is in the form of a painless, slowly growing mass in the neck. It is rare that the parotid gland lipomas originate from deep lobes and it is even exceptional that it extends to the parapharyngeal area. Herein, we report a case of parotid lipomas with a parapharyngeal extension in a 70-year-old male patient. The mass showed distinctive increase in density and fat suppression on T1 and T2 weighted magnetic resonance imaging. It was completely removed, including the superficial parotid tissue, via the transcervical approach. In this study, we emphasize that lipomatous lesions s hould also be kept in mind during the evaluation of parotid masses and that the magnetic resonance imaging has a high diagnostic value in parotid tumors.

Bu olgu sunumunda submandibüler tükürük bezinde nadir olarak görülen pleomorfik adenomanın, malignite potansiyelinin olabileceği vurgulandı. Bir aydır sağ submandibüler bölgede artan şişlik şikayeti ile 37 yaşındaki erkek hasta kliniğimize başvurdu. Fizik muayene ve radyolojik değerlendirme sonucunda sağ submandibüler tükürük bezi yerleşimli 2¥2 cm ebadında kitle tespit edildi. Sağ submandibüler tükürük bezi ile birlikte kitle eksizyonu yapıldı. Hastanın patoloji sonucu pleomorfik adenoma zemininde fokal, intratübüler, in situ karsinom olarak bildirildi. Hastaya ek tedavi verilmedi ve altı aylık kontrollerinde nükse ait bulguya rastlanmadı. Submandibüler tükürük bezi yerleşimli pleomorfik adenom olgularında, malignite potansiyelinden dolayı hastalar düzenli olarak takip edilmelidir.

In this case report we emphasize that pleomorphic adenoma rarely seen in submandibular salivary gland may have malignancy potential. A 37-year-old male patient was admitted to our clinic, with a complaint of increased swelling in the right submandibular region for one month. Physical and radiological examination revealed a mass of 2¥2 cm located in the right submandibular salivary gland. Mass excision was performed together with the right submandibular salivary gland. The patient’s pathology was reported as focal, intratubular, in situ carcinoma on the surface of pleomorphic adenoma. No additional treatment was given to the patient and there were no symptoms of recurrence at the six-month follow-ups. In cases of pleomorphic adenoma located in the submandibular salivary gland, patients should be followed regularly due to the malignancy potential.

Siyalendoskopi majör tükürük bezi taşlarının tanı ve tedavisinde gün geçtikçe popülerlik kazanmaktadır. Ancak bu yöntemle altı milimetrenin üzerindeki taşların endoskopik olarak çıkartılması çoğunlukla mümkün değildir. Bu durum açık cerrahisi potansiyel riskler taşıyan parotis bezi taşlarında sorun oluşturmaktadır. Bu çalışmada siyalendoskopik kombine yaklaşımla minimal invaziv olarak parotis taşları çıkartılan üç olgu sunuyoruz.

Sialendoscopy is becoming increasingly popular in the diagnosis and treatment of major salivary gland stones. It is, however, often not possible to endoscopically extract stones that are larger than six millimeters with this technique. This situation poses a problem in parotid gland stones, which have potential risks for open surgery. In this study, we report three patients with parotid gland stones that were extracted with minimally invasive sialendoscopic combined approach.